Αλεύρι από Δίκοκκο Σιτάρι (Ζέας) Ολικής Άλεσης 2,5kg

Η Ζέα ( Triticum dicoccum ) είναι ένα από τα αρχαιότερα δημητριακά που είναι γνωστά στον άνθρωπο. Δείγματα βρέθηκαν σε ανασκαφές προϊστορικών οικισμών σε όλο τον Ελληνικό χώρο, με παλαιότερο αυτό της Μικράς Ασίας που χρονολογείται 12000 έτη π.Χ.

Η ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΖΕΑΣ

Η θρεπτική αξία αυτού του δημητριακού είναι αδιαμφισβήτητη. Δεν είναι τυχαίο που η ετυμολογία της λέξης «ζείδωρος», αυτός που δωρίζει ζωή, προέρχεται από αυτό το δημητριακό. Περιέχει 40% μαγνήσιο επιπλέον των άλλων δημητριακών. Το συστατικό αυτό βοηθά στην αντιμετώπιση των κραμπών. Είναι σημαντική τόσο για τις ίνες και τα μέταλλα που περιέχει, όσο και για το μαγνήσιο που ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού. Αποκαλείται μαγνήτης της Ζωής. Το ποσοστό του αμινοξέος λυσίνη (Lycin) που περιέχει είναι το συστατικό των πρωτεϊνών που αυξάνει την πεπτικότητα τους. Παράλληλα ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα ενώ επίσης είναι το βασικό στοιχείο στην βιοχημική λειτουργία του εγκεφάλου.
Βοηθάει στην απορρόφηση θρεπτικών συστατικών (Ca, Mg κ.α.). Καταστέλλει τις φλεγμονές που χρονίζουν στον οργανισμό και καταστρέφουν τα υγιή κύτταρα. Καταστέλλει τα ένζυμα του καρκινικού κυττάρου, ενώ της αποδίδουν και το ότι εμποδίζει την ανάπτυξη και μετάσταση του καρκίνου.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΕΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ
 Ο Όμηρος αναφέρεται στην καλλιέργεια της ζέας στην Λακωνική πεδιάδα , γράφοντας “πυροί τε ζειαί τ’ ήδ’ εύρυφανές κρί λευκόν”.
 Αναφορά στην Παλαιά Διαθήκη: «Εκτυπήθησαν δέ το λινάριον και η κρίθη διότι η κρίθη ήτο σταχυωμένη, και το λινάριον καλαμωμένον, ο σίτος όμως και η ζέα δεν εκτυπήθησαν, διότι ήσαν όψιμα». [Έξοδος 9: 31, 32].
 Απο βρίζα (όλυρα στο αρχαίο κείμενο) παρασκευαζόταν ψωμί, σε μέρες πείνας, καθώς ήταν είδος σιτηρού δεύτερης σειράς. Αυτό συνέβη κατά την έβδομη πληγή της Αιγύπτου. [Ησαΐας 28:25] Χρησίμευε και ως τροφή των αλόγων, όταν ακόμα δεν είχε ωριμάσει.
 Για τους Ρωμαίους ήταν τροφή εκστρατείας.
 Ο Ηρόδοτος (5ος αι. π.Χ.) αναφέρει ότι οι Αιγύπτιοι παρασκεύαζαν ψωμί αποκλειστικά από ζέα και περιφρονούσαν το σιτάρι και το κριθάρι.
 Ο Θεόφραστος (4ος αι. π.Χ.) διακρίνει τη ζέα απο την όλυρα, χαρακτηρίζοντας την πρώτη ως το πλέον αποδοτικότερο μεταξύ των άλλων δημητριακών.
 Σύμφωνα με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα, η ζειά (όλυρα) είχε καλλιεργηθεί αποκλειστικά ως το μοναδικό δημητριακό από τους πρώτους Ρωμαίους στην αρχή της ιστορίας τους. Αυτό αποδεικνύεται και από τη χρησιμοποίηση τους σε όλες τις θρησκευτικές τελετές τους.

Δείτε τις πιο γευστικές συνταγές με Αλεύρι από Δίκοκκο Σιτάρι (Ζέας) Γεύσεις Νικέζη εδώ !